Jak wychować psa – czyli co każdy psiak umieć powinien?

Biorąc szczeniaka do domu, powinniśmy zdawać sobie sprawę, że zanim taki psiak stanie się idealnym towarzyszem, musimy się sporo napracować. Kiedy mały już opanuje podstawy, czyli zasady czystości, oswoi się z nową rodziną, możemy przystąpić do nauki.Okres od urodzenia do trzech miesięcy jest najważniejszy w rozwoju małego pieska. W tym okresie intensywnie się uczy i poznaje świat. Odkrywa, co jest przyjemne, a co niebezpieczne. To czas na poznawanie nowych ludzi, zwierząt, otoczenia. Szkolenie możemy zaczynać, gdy piesek osiągnie 3 – 4 miesiąc.

oceń poradę (0):
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5

• linka do nauki
• mnóstwo psich smakołyków

• jeszcze więcej cierpliwości

W czasie treningu psy trzeba zachęcić do nauki. Smakołyki, pieszczoty, pochwały właściciela są dla nich dla nich najlepszymi nagrodami. Każde wykonanie komendy poprawnie powinno być nagradzane, aby pies w pełni odczuwał zadowolenie właściciela. Pies szybko rozumie znaczenie pochwały „dobry pies”.

Nauka podstawowych komend – siad, leżeć (waruj), zostań, równaj (noga), czy na miejsce, to nie tylko nauka „sztuczek”. Po pierwsze, to narzędzie, do kontrolowania zachowania psa. Psu raczej nie da się wytłumaczyć, żeby nie skakał na panią, bo ją pobrudzi, albo nie pędził przed siebie na oślep, bo może wyrządzić krzywdę komuś lub sobie. Między innymi do tego służą komendy. Po drugie mogą naprawdę uratować psu życie – komenda stój ! powinna powstrzymać psa przed wtargnięciem na jezdnię, co mogło by się źle skończyć.

Nie ma znaczenia, jak nazwiemy poszczególne czynności. Standardowe komendy to – siad, leżeć, lub waruj, zostań, na miejsce, równaj, lub noga, nie, nie rusz, lub zostaw. Ważne, by komendy były tak sformułowane, żeby brzmiały krótko, ostro, jak „wystrzał”, szczególnie te, które mają nam pomóc zapanować w jednej chwili nad psem.

By pies szybko się uczył, szkolenie powinno sprawiać zarówno właścicielowi jak i jemu przyjemność. Gdy wykona zadanie poprawnie, należy okazywać mu, że się z tego cieszymy. W innym wypadku nauka nie ma sensu, pies będzie rozkojarzony i niechętny do współpracy. Postępy w nauce, zależą w dużej mierze od naszej postawy.Najlepsza porą na naukę jest w tedy gdy pies jest głodny, w tedy najlepiej i jak najszybciej chce się na uczyć, by coś zjeść.

Naukę należy rozpoczynać w domu, lub ogrodzonym terenie, tak, aby w razie kłopotów, pies nam nie zwiał. Gdy pies już wykonuje polecenia w mieszkaniu można przenieść się do ogrodu lub spokojnego parku, gdzie nie ma innych psów by nie rozpraszały psa przy wykonywaniu zadań. Pierwsze nauki na zewnątrz domu powinny się odbywać na lince dość długiej około 10 metrowej, by mieć kontrolę na uczącym się psem.

Komenda siad – to komenda, której nauczyć najłatwiej. Metoda 1 - Bierzemy do ręki smakołyk, pokazujemy małemu i mówimy "siad", jednocześnie przesuwając rękę nad głową psa w kierunku ogona. Szczeniak chcąc dosięgnąć przysmaku, może początkowo podskakiwać, wiercić się, cofać, ale w końcu usiądzie. Wtedy oczywiście nagradzamy go i chwalimy. Jeśli trafił się nam psiak o bardzo dużym temperamencie, możemy ćwiczyć przy ścianie, w narożniku, wtedy sytuacja zmusi malucha by usiadł. Metoda 2 – stajemy z boku psa, przodem do niego. Oczywiście, dzierżąc w dłoni smakołyki. Wydajemy komendę siad, jednocześnie jedną ręką przytrzymując za obrożę, drugą lekko naciskając na jego zad. Psiak będzie się bronił i wiercił, pamiętajmy więc, aby go nie wystraszyć. Róbmy to delikatnie, ale stanowczo. Kiedy wreszcie klapnie, dajemy psu smakołyk. Dobrze jest od razu wprowadzać sygnalizację ręką.

Waruj, leżeć, leż– metoda 1) Uklęknijmy przy szczeniaku i każmy mu usiąść. Jedną ręką trzymamy obrożę, w drugiej tuż przed nosem psa smakołyk. Jeśli pies będzie chciał się podnieść do odejścia, naciśnijmy delikatnie na jego biodra i powtórzmy komendę „siad”.
b) Nie wypuszczając obroży, opuśćmy rękę ze smakołykiem i przesuń ją do przodu. Szczeniak powinien się wyciągnąć i położyć, wówczas wydajemy komendę „waruj”.
c) Gdy pies się położy, pochwalmy go i dajmy mu smakołyk. Chwalimy psa tylko raz!
Metoda 2 – wydajemy komendę siad. Kiedy psiak usiądzie, klękamy nad nim, chwytamy lekko za przednie łapki i wyciągamy je do przodu. Kiedy uda się nam pieska położyć, wydajemy komendę waruj (leżeć, leż) i nagradzamy.

Noga – spacerując z psem, panujemy nad tempem jego marszu, to również podstawa nauki chodzenia na smyczy. Zanim zaczniemy nauki tej komendy, dajmy się psiakowi trochę wybiegać. Następnie bierzemy go na smycz i ruszamy na spacer. Trzymamy go początkowo na krótkiej smyczy, każdorazowo, kiedy tylko próbuje nas wyprzedzić, lekko szarpiemy smycz do siebie, wydając komendę noga (równaj), po kilku minutach ćwiczenia znowu dajemy psy trochę czasu na zabawę. Powtarzamy ćwiczenia, sukcesywnie wydłużając smycz. Co kilka kroków podajemy psu smakołyk, co sprawi, że będzie maksymalnie na nas skupiony.

Pamiętajmy – nic na siłę, jedne psy uczą się szybciej, inne wolniej. Psy łatwo odczuwają mowę ciała ludzi, wiedzą kiedy człowiek jest wesoły lub zły. Gdy jesteśmy źli pies nie będzie się nas słuchał, trzeba być zawsze nastawionym do niego przyjaźnie i bez agresji, nie tracić cierpliwości. Lepiej przerwać ćwiczenia, niż pokazując zniecierpliwienie, zrazić do nich psa. Nauka powinna być dobrą zabawą.