Może to być zabawa z kotem dłuższa niż dotychczas lub wprowadzenie małego kotka w celach terapeutycznych oraz wywołanie u kota cierpiącego zainteresowania maluchem buszującym po domu. To powinno przynieść efekt w postaci mniej intensywnego wylizywania się, ponieważ nie lizanie staje się głównym obiektem zainteresowania, lecz nowy kotek. W ekstremalnych depresjach kocich i przypadkach polecany jest koci behawiorysta, który wyprowadzi kota z obsesyjnego wylizywania się. W domu należy wykluczyć wszystkie elementy stresogenne, które mogą być źródłem kociego problemu. Kot jest bardzo wrażliwy na gwałtowne zmiany w otoczeniu, dlatego należy zadbać o to, aby nie był narażony na stres i czuł się przy nas bezpiecznie.

Ochroną przed nadmiernym wylizywaniem się kota jest założenie mu ubranka, które można kupić u weterynarza. Ubranko to jest specjalnie do tego przeznaczone i regulowane w zależności od wielkości i wagi kota. Zawiązywane jest od góry tak, że kot nie ma dostępu do okolic brzucha lub ma ograniczone pole do wylizywania się. Poza tym ubranko jest z przewiewnego materiału uszyte i nie krępuje ruchów kota. Na początku kot jest trochę zdenerwowany tym, w co został przyodziany, ale z czasem przyzwyczaja się do niego, zapominając o intensywnym wylizywaniu swojego futra albo robi to dużo rzadziej.

Kot próbuje przez pewien czas jeszcze wylizywać się, ale widząc, że to prawie niemożliwe, rezygnuje z takiej czynności. Czas, w którym kot ma ubranko na sobie, pozwala na wygojenie powstałych ran i nie prowadzi do powstawania nowych. Po zagojeniu się, kot nie ma powodów, by ponownie wracać do złego nawyku pod warunkiem, że przyczyna wylizywania się została zlokalizowana. W przeciwnym razie intensywne wylizywanie futra ponownie powróci i zabieg będzie trzeba znów powtarzać.

Do celów leczniczych przy powstałych ranach dobrze sprawdza się kołnierz wykonany z plastiku, który utrudnia, wręcz uniemożliwia dostanie się do wygryzionych ran. Kołnierz zakładany jest na kark kota i zabezpieczony na odpowiednie zapięcie tak, że kot nie ma możliwości tego zdjąć z głowy. Trochę jest to okrutne i zwierzę początkowo męczy się, ale przyzwyczaja się i jakoś z tym funkcjonuje do momentu zagojenia się ran. Jedyne, co jest nieprzyjemne dla niego to fakt, że kołnierz jest ciężki i na karku mogą powstać drobne otarcia skóry na wskutek chęci pozbycia się tego „czegoś”.