Kot jest indywidualistą i to, czy w danej chwili wykona, co my chcemy, tak naprawdę zależy od niego samego. Żadne prośby, groźby nie pomogą, gdy kot sam nie będzie miał ochoty na wykonanie tego zadania.

Nasz pupil zachowuje się identycznie, jak człowiek. Miewa swoje humory i zachcianki, gdy zostają zlekceważone przez opiekuna, można spodziewać się rewanżu ze strony kota. Możemy też być pewni, że nie pozostanie to bez jakiegoś psikusa albo małej złośliwości.

Jeżeli dojdzie do tego, że kot zachowa się niewłaściwie, to nie należy go karać po fakcie, czyli po zdarzeniu, które minęło. Kot w żadnym wypadku nie skojarzy tego z czymś niedobrym. W umyśle kota rysuje się obraz, który niezwiązany jest z przewinieniem i w ogóle tego nie łączy z karą.

Można, nawet powiedzieć, że kot jest zaskoczony jakąś karą. Karać kota należy bezpośrednio w chwili dokonywania wykroczenia przez niego i najlepiej złapania go na gorącym uczynku. Nigdy po fakcie, ponieważ kot będzie zdezorientowany, dlaczego opiekun chce go karać.

Dla ludzi, niektóre zachowania kotów są niezrozumiałe i irytujące, a tym czasem to naturalny instynkt każe im się tak zachowywać. Drapanie mebli jest odpowiednikiem zachowania na wolności, gdy kot uwalnia się od starych pazurów, drapiąc o korę drzew pozbywa się tych zużytych. Prawda jest właśnie taka, że na meblach nie ostrzy sobie pazurów tylko próbuje się ich pozbywać.

W związku z tym, dlaczego mamy za to karać kota? Z oczywistych względów jest to dla niego dziwne, gdy chcemy go ukarać. Usunięcie tego problemu można osiągnąć poprzez zapewnienie drapaka, imitacji konaru, drzewa albo przedmiot, na którym kot będzie mógł swobodnie i do woli drapać.

Sikanie w miejscach nieprzeznaczonych do tego. Kot z natury dba o swoje terytorium i w tym celu zaznacza moczem przed intruzem. Kot też sika, gdy ma problem z cewką moczową i sprawia mu to ból. Kocur zaznacza teren, gdy kotka ma ruję. Czasami zdarza się, że kot jest czymś zaniepokojony i towarzyszy mu przy tym stres. Wszystkie, takie zachowania należy skonsultować z weterynarzem i wykluczyć czynniki stresogenne. Trzeba sobie uświadomić, że kot, gdy załatwi się nie tam, gdzie powinien, to, że nie zrobił tego na złość i dlatego nie należy karać kota.

Wchodzenie na meble, półki. Znów naturalny instynkt kota daje o sobie znać. Kot to zwierzę drzewne, doskonale wspina się po drzewach, świetny skoczek. Nasze półki i regały są idealnym substytutem jego środowiska, dlatego nie widzi nic złego w tym, że buszuje po najwyższych półkach. Tu, również nie należy karać kota. Najlepiej zafundować mu miejsce lub kilka, które będą jego oazą i bazą obserwacyjną.

Drogą eliminacji można kota nauczyć, że w domu są pewne strefy, do których kot nie będzie miał dostępu albo zostaną ograniczone. Na skakanie po półkach lekarstwem jest zabezpieczenie mebli taśmą klejącą wierzchnią warstwą z klejem. Kot zniechęci się do wskakiwania, gdy łapy będą się kleić za każdym razem, gdy wskoczy na górę.

Odstraszaczem mogą okazać się też przedmioty postawione na skraju półek, które narobią dużo hałasu. Kot dotknięty takim doświadczeniem, będzie omijał te miejsca z daleka. Dla dalszego szkolenia kota można zastosować wodę i spryskiwacz w chwili popełnienia niewłaściwego zachowania. Dobrze jest, gdy kot nie wie, skąd leci nieprzyjemna woda prosto w nos.