Takim sposobem daje znać intruzowi, że ma zmykać, bo on z nim się odpowiednio rozprawi. Ta postawa ma sygnalizować, ze nie ma żartów dla przeciwnika. Postawa kocia przybiera kształt odwróconej litery U, przez, co kot wydaje się większy oraz bardziej napuszony

Spotkanie psa, który nie uszanuje takiego znaku, może przypłacić tym, że na nosie będzie szrama po pazurach wbitych w czasie obrony. Zwykle każdy, mądry pies zna kota i wie, że istnieją pewne granice, gdzie nie można ich przekraczać, bo pogoń za kotem, może skończyć się nieprzyjemnie.

Dlatego w takiej chwili, gdy pies zobaczy kota, który jest wygięty, raczej odchodzi z pokorą, niż podejmuje dalej gonitwę. Wie, że pazury kocie są szybsze i zostawiają nieprzyjemne wspomnienia. Kot, który boi się psa, będzie prężył się przed nim, ale nie da poznać psu, że towarzyszy mu przy tym ogromny strach.

Inaczej wygląda sprawa, gdy dochodzi do spotkania dwóch kotów, które chcą pokazać, że obydwoje na danym terytorium rządzą. Postawa obronna jest podobna, jak dla psa, ale nie ma poczucia strachu tylko bardziej dominuje agresja i chęć przepędzenia intruza z tego obszaru. Dla psa taka, łukowata postawa kota, wydaje się znacznie większa, a dodatkowo kot w sprytny sposób zawsze staje bokiem do atakującego psa.

Optycznie zwiększa swoją posturę, a futro najeżone, sprawia wrażenie bardzo dużego i groźnego kota. Dlatego pies woli wycofać się, gdy zobaczy, że kot szykuje się do takiej postawy. Oprócz tego dla zwiększenia efektu obrony, kot wydaje syk, przypominający węża albo, nawet warczenie, które powoli przekształca się w parskanie i to powoduje dezorientację rywala.