Jak zrobić bardzo tanią antenę do naziemnej telewizji cyfrowej?
Cyfryzacja telewizji to zarówno poprawa parametrów obrazu , jak i ilości kanałów dostępnych w okolicy. Koszt emisji programów jest pokrywany z abonamentu telewizyjnego. Modernizacja telewizora analogowego sprowadza się do zakupu tunera DVB-T. Sygnał powinien być dostępny na dotychczasowej antenie UHF. Gdyby tak jednak nie było zajrzyjcie do tego artykułu.
- • Rurka sztywna PCV
- • Drut międziany min 2,5 mm2 w izolacji lub bez
- • Złącze F nakręcane lub zaciskane
- • Odcinek kabla koncentrycznego RG6 lub RG11
- • Obudowa plastikowa PCV
- • Spoiwo lutownicze
- • Klej na gorąco
Konstrukcje anteny DVB-T w zakresie UHF
Własna antena DVB-T UHF do telewizji naziemnej
W zależności od rejonu Polski nowe transmisje nadawane są na szeregu częstotliwości w paśmie UHF. Średnią częstotliwością w środku pasma jest 690 MHz i na taką wartość należy zaprojektować i wykonać anteną odbiorczą.
Jakie mamy możliwości w zakresie UHF?
a) antena Yagi;
b) antena bi-kwadratowa;
c) antena typu dipol.
Jaką antenę jest najłatwiej zrobić?
Komponentyny razem
Każde z powyższych rozwiązań to anteny zbudowane z odcinków drutów lub rurek o bardzo dokładnie określonych wymiarach i sposobie połączeń i wzajemnych oddziaływań. Dipol prosty i antena Yagi niestety wymagają dodatkowego symetryzatora, który najlepiej jest kupić w specjalistycznym sklepie. Symetryzator zamienia impedancję 300 OHm na 75 Ohm i pozwoli na podłączenie kabla koncentrycznego i wtyku IEC.
Zdecydowanie najłatwiejsza do wykonania jest antena dwukwadratowa. Jej zaletą jest to, że impedancja anteny w miejscu podłączenia kabla od razu wynosi 75 OHm i nie ma potrzeby stosowania symetryzatora. Wadą niestety jest niska czułość i można ją stosować jedynie w miejscach od znacznym poziomie sygnału, np. w miastach.
Budujemy antenę dwukwadratową
Elementy anteny
Budowę anteny należy rozpocząć o pozyskania odpowiedniego drutu lub rurki. Rurka może być pusta w środku ponieważ większość pola indukuję się naskórkowo. Istotne jest zachowania ciągłości połączenia i utworzenie zamkniętej pętli o kształcie jak na schemacie. Połączenie pętli można uzyskać skręcając końce lub lutując je ze sobą. W środkowych ramionach pętli musimy zamocować przewód koncentryczny. Można to zrobić stosując zaciski elektryczne lub owijając szczelnie miejsce połączenia kilkoma zwojami odizolowanych drutów i ekranu a potem miejsca zalutować. Miejsce połączenia możemy zabezpieczyć klejem na gorąco. Odcinek kabla należy zakończyć złączem "F" zaciskanym lub nakręcanym. Do podłączenia anteny do instalacji wykorzystujemy gniazdo przelotowe F-F. Obwody antenowe są gotowe.
Konstrukcja uchwytu z rurek PCV
Narzędzia i złącze zaciskane
Miejsce podłączenia kabla stanowi jednocześnie punkt montażu anteny. Wykorzystujemy niewielką obudowę PCV po jakimś starym urządzeniu. Obudowa nie powinna być metalowa. Wyprowadzamy ramiona dipola i przewód koncentryczny. Do obudowy mocujemy uchwyt rurki sztywnej.
Czas wykonać uchwyt anteny. Aby uzyskać możliwości regulacji kąta łączymy odcinki rurki PCV w coś w rodzaju małego "h". Na krótszej rurce zapinamy uchwyt z obudową anteny na dłuższym ramieniu dwa uchwyty do montażu anteny na ścianie.
Uruchomienie anteny
Wykonana antena jest silnie kierunkowa. Należy wykonać jej montaż tak, aby jakość odbioru była najkorzystniejsza, a jednocześnie ruch osób w domu nie wpływał na jakość sygnału. Podłączamy wyjście anteny kablem klasy RG6 do wejścia tunera cyfrowego i za pomocą funkcji pomiaru natężenia sygnału poszukujemy w miarę korzystnej lokalizacji w domu lub na zewnątrz domu. Mocujemy wstępnie uchwyt do ściany, komina etc. i dokonujemy ostatecznych poprawek kąta ustawienia anteny, aż do uzyskania najlepszej jakości sygnału. Wówczas dopiero mocujemy uchwyt rurek do ściany, komina i mocujemy uchwyt "h" na stałe. Zapinany zatrzaski uchwytów rurek PCV.
Jeśli antena ma pracować na zewnątrz warto pomalować ramiona dipola cieniutką warstwą lakieru.
Wybrane definicje użyte w artykule
Impedancja - parametr elektryczny charakterystyczny dla danego urządzenia elektrycznego wynikający z jego budowy i wymiarów geometrycznych, np. impedancja złącza "F", impedancja kabla koncentrycznego, impedancja anteny. W instalacjach antenowych należy dążyć do zastosowania elementów obwodu o bliskich sobie impedancjach w celu uzyskania dopasowania energetycznego i uzyskania najwyższej sprawności oraz braku odbić w instalacji.
Złącza, kable i antena powinny mieć tą samą impedancję, w przypadku RTV - 75 Ohm.
Dipol - element antenowy w postaci odcinka przewodu o wymiarach charakterystycznych dla danej długości fali elektromagnetycznej. Istnieją dipole pełnofalowe, półfalowe i ćwierćfalowe, mogą być skonfigurowane w postaci odcinka płaskiego, pętli lub pętli kwadratowej, jednak długość dipolu jest charakterystyczna dla danego pasma radiowego niezależnie od kształtu.
Długość fali = prędkość światła c dzielona przez częstotliwość fali radiowej.
Np: dipol połfalowy dla częstotliwości f= 300 MHz wyniesie prawie 0,5 m, ćwierćfalowy już tyko 0,25 m. Odpowiednia konfiguracja dipoli pozwala na stworzenie różnego rodzaju anten.
• Przeczytaj teraz:
Galeria
Dodaj komentarz