Jak naprawić buty?
Obuwie służy nam codziennie i mało kto wie jak jest skonstruowane. W kolejnych artykułach opiszę podstawowe naprawy ulubionych butów.
- • Płyta flekowa lub zelówkowa
- • Nóż , pilnik i papier ścierny.
W dobie, kiedy w hipermarkecie parę butów można kupić za kilkanaście złotych naprawa wydaje się być ekonomicznie nieuzasadniona. Jednak nic nie pokona sentymentu do właśnie tej pary butów, w której poznaliśmy naszą drugą połówkę, przewędrowaliśmy cały bieszczadzki szlak, czy po prostu cenimy ją za wygodę.
Czym powinny się charakteryzować dobre buty, aby można je było naprawić i jakie są najczęstsze uszkodzenia?
Buty kwalifikujące się do naprawy nie powinny być zrobione z sztucznej skóry i papieru. Te materiały to technologia jednorazowa i prawie nienaprawialna. Sztuczna skóra po uszkodzeniu zewnętrznej warstwy słabo się klei i zostaje nam jedynie szycie i stosowanie gwoździ. Papier po rozmoczeniu też nie zachowuje swoich pierwotnych właściwości. Więc jeśli stwierdzicie uszkodzenie tego typu materiałów naprawa nie ma większego sensu.
Co innego buty skórzane tu możliwości naprawy są znacznie szersze.
Zelówki i fleki - współczesne buty posiadają podeszwy odlane z jednego kawałka materiału z gotowym bieżnikiem, jednak w pantoflach można wyróżniki fleki na pięcie i zelówki pod śródstopiem i palcami.
Czy w ogóle da się to naprawić?
Ależ oczywiście. Częstym problemem jest nierównomierne zdzieranie fleków tylko z jednej strony. Wiele firm i zakładów szewskich odsprzedaje płytę flekową o grubości 6-8 mm, z której nawet amator może wyciąć nowe fleki. Zakupienie takiej płyty zapewni nam materiał do naprawy wielu par butów. Do jej cięcia potrzebny jest ostry nóż z łamanymi ostrzami oraz pilnik ździerak (taki do drewna) do końcowej obróbki.
Stary flek lub zelówkę ścinamy do uzyskania możliwie płaskiej powierzchni. Należy zadbać o kształt i gładkość cięcia tak, aby nie zniszczyć całej konstrukcji buta. Teraz ściętą powierzchnię wygładzamy ździerakiem lub papierem 60 do uzyskania płaskiej, równej i mocno chropowatej powierzchni. Podobnie postępujemy z materiałem na fleka wyciętym zgrubnie z zapasem z płyty. Szorstkość powierzchni jest istotna dla jakości spoiny klejowej. Gotowe powierzchnie przedmuchujemy i odtłuszczamy np. denaturatem.
Klejenie. Większość materiałów świetnie sklei klej poliuretanowy szewski bezbarwny, jednak do skóry jest lepszy klej kazeinowy lub butapren. Na odtłuszczoną powierzchnię obu elementów nanosimy cienką warstwę kleju poliuretanowego, równomiernie rozsmarowujemy i ... czekamy.
Klej silnie paruje tracąc rozpuszczalnik i wkrótce staje się suchy i nieprzylepny w dotyku.
W strukturze kleju widać pojedyncze pęcherzyki gazu. To jest właśnie moment, żeby elementy połączyć i mocno docisnąć na kilkanaście minut.
Dobrze odparowane warstwy po ściśnięciu łączą się do siebie i zachodzi dalsza polimeryzacja całej warstwy razem. Warto pozostawić pod naciskiem łączone elementy na całą dobę.
Sklejone i od sezonowane elementy obrabiamy zgrubnie nożem i dokładnie pilnikiem ździerakiem lub złożonym papierem ściernym 60. Na koniec możemy zapastować na kolor obcasa. I znów mamy ulubione buty na kilka tygodni lub miesięcy. Jakość fleka lub zelówki znacząco zależy od jakości zastosowanej płyty, zbyt twardy materiał wcale nie jest najlepszy. W damskich pantoflach klejonego fleka warto wzmocnić gwoździami ale to już temat na inny artykuł.
Uwagi i spostrzeżenia
- •Używane nie znaczy gorsze.
• Przeczytaj teraz:
Komentarze
Ostatnio zmieniony: 2013-02-24 18:44:27
Dodaj komentarz