Od czego zacząć, by już w pierwszej chwili nie zostać wyśmianym albo zlekceważonym? Musisz przezwyciężyć swój strach. Pomyśl, że Ty sporadycznie musisz wystąpić przed licznym gronem, a co ma powiedzieć aktor, który notorycznie jest narażony na strach i obawę, że nie uda mu się porwać publiki?

Twoje wystąpienie musi być przygotowane bardzo szczegółowo. Na początku nie przechodź od razu do omawiania problemu, tylko nawiąż kontakt z publicznością. Spróbuj dotrzeć do nich poprzez wzrok. Jeżeli poczujesz na sobie skupienie ich na Tobie, to jest już połowa sukcesu. Oznacza to, że masz coś do powiedzenia i zainteresowałeś ich swoją osobą. Teraz czas na próbę podjęcia dialogu. Wciągnij swoją publiczność do interakcji. Zadaj pytanie i spróbuj uzyskać od kogoś odpowiedź.

Nie naciskaj, gdy widzisz zakłopotanie. Nie milcz, tylko pomóż naprowadzić na prawidłowe rozwiązanie. Widać to szczególnie na spotkaniach kabaretowych, gdzie aktorzy porywają w wir zabawy i dobrego humoru. To jest sztuka mówienia i wielkim sukcesem jest zrobić tak, by cała sala szalała. Jednak jest to możliwe tylko podczas właściwego porozumiewania się z publicznością.

Nikt nie rodzi się wielkim mówcą. Tego trzeba uczyć się nieustannie. Zasadą porozumiewania się między sobą nie jest to, co mówimy, tylko jak to mówimy. Jedno zagadnienie może być powiedziane na różne sposoby i mieć inne interpretacje.

Podstawą dobrej i skutecznej komunikacji jest dokładne określenie tego, co się mówi.
Prosty przykład, który pokazuje, jak może być odbierana ta sama informacja przez różne osoby. Dzwonisz do koleżanki w pracy i prosisz, aby przyszła do Ciebie niedługo. Skupmy się na słowie „niedługo”. Czy precyzyjnie została określona pora przyjścia? Dla Ciebie „niedługo” będzie może w ciągu 10 minut od wykonanego telefonu. Inna interpretacja tego samego przypadku może być taka, że jak zrobię wszystko, to pójdę się z nią spotkać.

A co myśli koleżanka po odłożeniu słuchawki i usłyszeniu zaproszenia? Nie zastanawiając się, leci na dół na wskazane miejsce spotkania, czeka 10 minut, pół godziny i nic. Ty nie pojawiasz się, bo dla Ciebie „niedługo” oznacza zupełnie coś innego.

Jak w banalny sposób można popsuć sobie humor przez błędne zrozumienie treści powiedzianej niedokładnie. Pierwszą zasadą jest przekazanie swojej wiadomości bardzo precyzyjnie, a następnie upewnienie się, że Twój rozmówca to zrozumiał.

Jeśli masz poprowadzić wystąpienie, poświęć maksymalnie swój czas na dopracowanie najmniejszych szczegółów. W tym pomocne będzie Twoje kompendium wiedzy w postaci sporządzonych notatek.

Nie musisz w słowo w słowo mówić, co jest napisane, ale wystarczy, że w momencie, gdy pojawi się pustka w głowie, zajrzysz do notatek i dalej spokojnym tonem będziesz kontynuować swój wykład. Najważniejsze jest opanowanie zdenerwowania przed publicznością. Gdy zobaczy niepewność, zawahanie, jest pewne, że trudno będzie nawiązać z nią dialog.

Prowadząc wykład lub mówiąc o czymś, musisz wiedzieć, jakiej oczekujesz reakcji od widowni. Czy Twój wykład ma być śmieszny i wszyscy powinni być rozbawieni? Czy masz sprowokować do dyskusji i poznania ich zdania na omawiany temat? Tylko od Ciebie zależy, w jakim stylu to poprowadzisz i jaki będzie tego efekt końcowy.

W domu ćwicz swoje wystąpienie przed lustrem. Obserwuj siebie, jakie gesty i zachowania Tobą kierują, gdy używasz emocji.

Nie przynudzaj suchymi faktami. Ubarwiaj swoje wypowiedzi w formie ciekawostek. Zaciekaw ich oryginalnością pokazywanej prezentacji. Używaj kolorów do podkreślenia najistotniejszych rzeczy w celu zapamiętania.

Odwołuj się, gdy mówisz do słynnych cytatów, jeśli pasują do Twojego tematu. To podnosi wiarygodność Twoich wypowiedzi i zostaje w pamięci słuchacza.

Wprowadź element humoru do dyskusji i utrzymuj uśmiech na twarzy. Osoba uśmiechnięta emanuje pozytywną energią i powoduje, że chętnie skupiamy uwagę na niej. Nawet włączamy się sami do rozmowy.

Uwagi i spostrzeżenia

• •Nieważne, co mówisz do publiczności, ważne, jak to mówisz - pamiętaj o tym!