Przede wszystkim musisz zlokalizować źródło problemu. Na 99% jest ono w Tobie, w Twoim postrzeganiu siebie. W głowie pojawiają Ci się myśli: przecież jestem brzydki, jestem za głupa, jak ja wyglądam, ona jest taka ładna, nie mam u niej szans, itd. Przede wszystkim musisz sam dojść do tego że jesteś wartościowym człowiekiem, który również może cieszyć się z życia.

Jak pokonać to przeświadczenie swojej niższości? Nie ma prostej metody, z tym trzeba walczyć, nawet powiem, że walczyć dosłownie. Zatyka Cię w kontakcie z ładnym chłopakiem/dziewczyną. Najwyższy czas wyjść poćwiczyć.

W szkole, na studiach, w pracy spotykasz na pewno piękne kobiety lub interesujących mężczyzn, którzy Cię interesują, ale nigdy nie zdarzyło Ci się zamienić z nimi słowa, bo boisz się wygłupić. Ale koniec takiego myślenia, nie jesteś już szarą myszką, a osoba z którą rozmawiasz również widz w Tobie człowieka, a nie zwierzątko. Najwyższy czas podejść i zapytać o "COŚ", może to być godzina (tylko nie podchodź z zegarkiem na ręku lub komórką w dłoni), może to byś pytanie gdzie znajduje się jakaś sala... takie szybkie pytanie, po którym spodziewasz się szybkiej odpowiedzi, kiedy ją otrzymasz uśmiechnij się podziękuj i odejdź- gratulacje... Nie było tak źle prawda?

Teraz kiedy miniecie się na korytarzu może ona/on się do Ciebie uśmiechnie, a może Ty do niego/niej (tylko nie chodź z wiecznym bananem skierowanym na tą biedną osobę). Nawet jeśli ci to nie wyjdzie za pierwszym razem, drugim, trzecim, to przy szóstym podejściu będzie ok, odezwiesz się on/ona odpowie i przekonasz się, że to po prostu rozmowa, taka sama jak twoja z kolegą lub koleżanką.

Ważne jest też, żeby jednej "ulubionej" osoby nie traktować, jako jednej na świecie, jeśli rozejrzysz się w koło na pewno znajdziesz sporo osób, które również są nie mniej fajne, i może któraś z nich Tobą właśnie się interesuje, a Ty tego nie dostrzegasz?

Uwagi i spostrzeżenia

• •Nieśmiałość jest uciążliwa, ale można ją przełamać poprzez ciągłe ćwiczenie.