Zatem po pierwsze - rozmowa. Wbrew pozorom rodzice to nie zawsze nachalne typki, które chcą cię ograniczyć jak tylko się da. Rozmawiaj z nimi, z przewagą 60% do 40% na stronę matki. To własnie matki są tymi, które są bardziej uczuciowe, (jak to kobiety) potrzebują rozmowy, zwierzania się chociażby z najmniejszych głupstw - że Cie boli noga, że egzamin poszedł źle... Czasami nawet dobrze ponarzekać, matki mają w naturze troszczyć się o swoje dzieci, dlatego jeśli dostrzeże, że Ty się czymś martwisz, będzie martwiła się razem z Tobą i o Ciebie, a tym samym będzie Ci bardziej przychylna.

Kiedy dochodzi do kłótni nie staraj się przekrzyczeć rodziców, tylko na spokojnie usiądź i postaraj się użyć trafnych logicznych argumentów przemawiających na Twoją korzyść. Przemyśl dobrze co chcesz powiedzieć, dobierz zgrabnie słowa, mów spokojnie i z pełnym przekonaniem. Dobrze jest mieć w zanadrzu około trzech argumentów.

Ojciec. W zależności od jego charakteru czasem jest łatwiej, czasem trudniej. Ale również,obojętnie czym się zajmuje, przyjdź do niego co jakiś czas, zapytaj czy mu pomóc w jakiejś pracy, pogadaj, możesz mu nawet trochę ponarzekać na mamę. Z pewnością w niektórych kwestiach będzie z Tobą zgodny.

Proponuj, żeby co jakiś czas robić coś wspólnie. Może to być wspólne zajmowanie się ogródkiem, gra w Scrabble, wspólny spacer po parku. Ważne by inicjatywa wyszła od Ciebie, wtedy zyskasz dodatkowe punkty zaufania, będziesz postrzegany jako bardziej rodzinny.

Pomyśl czasem o tym, że jesteś na ich utrzymaniu, wychowali Cię, zatroszczyli się o wszystko. Zajmij się bezinteresownie jakimiś domowymi pracami - sprzątaniem, umyciem samochodu, zmyciem naczyń. Nawet jak zapytają, czy Ci się nie pogorszyło, albo czy przypadkiem czegoś nie chcesz, powiedz że nie, że robisz to tak absolutnie bezinteresownie.

Postaw się w ich sytuacji. Wyobraź sobie, że masz własne dzieci i pomyśl, co byś zrobił sam będąc na ich miejscu. Empatia w stosunku do własnych rodziców to ważny element dojrzewania i samej dorosłości każdego człowieka.

W późniejszym czasie ważne jest by pamiętać o tym, by nie zatracić dobrych relacji z rodzicami. Nawet jeśli nie mieszka się już z nimi, trzeba pamiętać, by dzwonić, odwiedzać i opiekować się nimi, kiedy przyjdzie już taki czas, że role się odwrócą.


Podsumowując - podobne postępowanie jest gwarantem lepszych relacji i większych swóbód.