W pierwszej kolejności musisz nauczyć się akceptacji wszystkiego, co otacza Cię. Nie krytykuj siebie za coś, na co nie masz wpływu. Nigdy nie mów, że nie jesteś dostarczenie dobra/y, aby zmierzyć się z trudnościami. Pokochać siebie to nic innego, jak pełna akceptacja swoich słabości i pracowanie nad nimi. Powiedz sobie, że nie ma ludzi idealnych na świecie. Zawsze w mniejszym lub większym stopniu trzeba pracować na spodziewane efekty. Nie ma nic za darmo. Musisz podwinąć rękawy i do pracy. Nie tylko narzekać, że nie masz ciała takiego, jak na kolorowych czasopismach albo cierpisz na dolegliwości, które utrudniają Ci życie.

Owszem musisz powiedzieć otoczeniu, że jest Ci źle z tym, ale na tym kończy się biadolenie, a zaczyna praca nad sobą. Ważne w tym wszystkim jest, aby zrozumieć siebie, co tak naprawdę dolega Tobie. Zlokalizuj swój problem i postaraj się rozebrać go na części jeszcze mniejsze. W taki sposób pomału dojdziesz do źródła przyczyny. Gdy będziesz już wiedzieć, jakie czynniki wpływają na to, że nie umiesz pokochać siebie, możesz zacząć przeciwdziałać tej sytuacji.

Wszystko rodzi się w psychice i od niej należy rozpocząć. Skoro utwierdzona/y jesteś w głębokim przekonaniu, że czegoś nie dasz rady zrobić, to spróbuj tą samą metodą małymi kroczkami, przekonać samą/ego siebie, że może być inaczej. Samosugestia jest bardzo pomocna w pracy nad sobą.

Poprzez powtarzanie i utwierdzanie się w pozytywnych przekazach, można odwrócić to, co dotychczas było dla nas niedostępne. Pozytywne myślenie to pierwszy element do tego, aby pokochać siebie. Poprzez własną akceptację siebie łatwiej możemy nawiązać kontakty z innymi i dostrzegamy same plusy. Mniej denerwujemy się i nie popadamy w nastrój posępny. Nie mamy też powodów do zmartwień. Ogólnie przyjemniej korzystamy z życia.