Dzieci uwielbiaja sie brudzic, 'paplac' w wodzie, bawic blotkiem, lapac krople deszczu na jezyk, obsypywac maka... przeciez nie musimy wydawac pieniedzy na najdrozsze mydla i proszki do prania, czy ubrania :)

Czasami dzieci chca pobyc sobie w samotnosci, ze swoja wyobraznia, pomyslami. Nie pytajmy sie, czy cos z nimi nie tak, nie dawajmy im do zrozumienia, ze w byciu samotnikiem jest cos dziwnego, by sie nie czuly dziwolagami.

Dzieci maja tak ogromna wyobraznie, ze zrobia sobie najfajniejsze kanapki, bez pomocy mamy i poradnikow:) Gdy chwalimy dzieci, dajemy im do zrozumienia, ze istnieja rzeczy godne pochwal i nie godne pochwal. Beda sie baly byc niedoskonale. Zaczna klasc nadludzkie wysilki by byc doskonalsze niz juz sa. Wysilek niszczy naturalny przeplyw kreatywnosci - hamuje rozwoj.

Moje porady nie maja na celu krytykowania kogokolwiek. Nie ma osobowosci doskonalej na tym swiecie. Gdybysmy byli idealni, nie docenialibysmy zycia, ktore jest doskonale. Nasze ciala sie niszcza, doswiadczamy bolu, uszkodzen ciala. Ale uwazam, ze jest kwestia, ktora jest calkowicie mozliwa do pozbycia sie ze swiadomosci ludzi, mianowicie jest to bol emocjonalny - ktory stwarzamy sobie sami poprzez swoja ignorancje.

Sama swoj okres dziecinstwa wspominam jako najlepszy w moim zyciu, ktory zakonczyl sie wraz z pojsciem do szkoly i zaszczepieniem we mnie ogromnej dawki stresu, przez wiele lat swojego zycia, bylam emocjonalnym wrakiem. Teraz bedac juz dorosla kobieta, zaczynam od nowa odkrywac swoje wewnetrzne dziecko. I jako osoba bogobojna, pragne pomoc odkrywac to dziecko innym, gotowym na to odkrycie doroslym. Zycze radosnego dnia kochanym rodzicom i kochanym dzieciom :)