Człowiek jest istotą z reguły bojaźliwą, lęk mamy we krwi od początku dziejów. Najczęstszą emocją, jaką przeżywamy w życiu to właśnie lęk. Główny powodem naszej bojaźliwości jest strach przed śmiercią, czyli przed nieznanym i niewyjaśniony zjawiskiem, dotyczy on wszystkich ludzi. Jednak istnieją innego rodzaju lęki i fobie i bojaźliwości. Zdrowa, osoba dorosła, potrafi sobie z nimi poradzić, ale jednak, co zrobić, gdy strach zapanuje nad małą, kruchą istotką, jaką jest dziecko? Niżej, wymieniała tylko niektóre powody do strachu, lecz należy pamiętać, że każdy wiek u dziecka nosi ze sobą inny rodzaj lęku, lecz żeby dziecko rozwijało się prawidłowo musi przejść pewne fazy stanów lękowych pokazując sobie i innym, że udało mu się je pokonać.

1

Gdy dziecko boi się ciemności

fot. Anna Berniak

Nasz pociecha, ma bujną wyobraźnie i boi się zostać sama w pokoju to należy dziecku zostawić małą zapaloną lampkę. Rozmawiać i tłumaczyć, że nic mu nie grozi w pomieszczeniu, a wręcz przeciwnie jest to najbezpieczniejsze miejsce. Odwołać się do własnych doświadczeń lub opowiedzieć bajeczkę, w której postacie mają podobny problem, ale dzielnie go zwalczają. Być przy dziecku aż zaśnie, poświęcić dla niego więcej czasu i uwagi. Na siłę nie kazać mu być odważnym tylko daj powody, dla czego nie ma zagrożenia.

2

Jeśli nie chce zostać pod opieka kogoś innego

fot. Anna Berniak

Pamiętaj że, osoba, u której zostaje musi być dobrze znana i najlepiej by była lubiana przez dziecko.
Gdy musisz zostawić malucha pod opiekę, to najpierw pobądź jakiś czas dzieckiem i z tą osobą i w tym otoczeniu. Malec musi się czuć dobrze w tej atmosferze, może mieć ze sobą swoje ulubione zabawki.
Tłumacz wcześniej, że zostanie np. z ciocia Kasią na chwilkę, ale mama za niedługo wróci.
Podziel czas rozłąki na okres czasu, najpierw na bardzo krótko i z biegiem czasu możesz zwiększać dystans. Pamiętaj żeby dziecka nie zostawiać od razu w nocy! Skończy się to histerycznym płaczem, przyzwyczaj dziecko do obecnego stanu, gdy będzie już dobrze znosiło sytuacje, w której bawi się z kimś innym, chwal go za sukcesy i tłumacz, że pójdzie grzecznie spać a mamusia przyjdzie później do niego.
Jeśli to jest lęk przed przedszkolem to, dobrze by było byście przyszli na ,,dni otwarte,, placówki, by poznało miejsce i zabawki, zobaczyło, że jest dużo dzieci tak, jak na placu zabaw, które już dobrze zna, a tu jest jeszcze lepiej, bo są fajne koleżanki i koledzy.
Buduj zaufanie u dziecka a zaowocuje większą samodzielnością i lepiej poradzi sobie z poczuciem rozłąki.

3

Strach przed potworem lub Ufo

fot. Anna Berniak

Gdy dziecko boi się potworów, kosmitów, zabawek, czarownic, czarnoksiężników lub różnego rodzaju podobnych rzeczy i zjawisk.
Pierwsza zasada, nie wyśmiewaj go! Poznaj jego uczucia i sytuację, jakiej się boi, wytłumacz jak jest naprawdę, daj poczucie bezpieczeństwa.
Staraj się unikać sytuacji, która doprowadza go do lęku, gdy boi się lalek, to schowaj je na strych. Jeśli lęk jest spowodowany przez oglądnięta bajkę w telewizji, film lub grę nie puszczaj mu tego typu rzeczy.
Gdy dziecko jest starsze, dobrym sposobem na pozbycie się bojaźni, jest oglądnięcie tej samej rzeczy razem z dzieckiem, kawałek po kawałku tłumacząc, że to jest wymyślona bzdura, lub śmiejąc się zmieniając ,,horror,, w komedię, nie śmiej się z dziecka tylko z dzieckiem jak by to była najlepsza komedia.
Poleć mu narysować te strachy i tym samym, daj mu ,,rozprawić się,, ze strachem i odejść w niepamięć.
Poświęć więcej mu czasu i uwagi, zorganizuj mu zabawy na świeżym powietrzu by dziecko nie miało czasu na myśleniu o trudnościach.
Nie każ malucha, wymyślając takie stwory np. jak będziesz to a to robił to,, baba jaga włoży cię do worka,, itp. Dziecko jest zbyt ufne, więc te wszystkie bzdury koduje, odbija się to w jego psychice.
Dziecko na pewno nie od razu przestanie się bać, ale stopniowo to będzie ,,wyplewiane,, ,ważna jest cierpliwość i wsparcie kochających go ludzi.

4

Lęk przed zwierzętami

fot. Anna Berniak

Sama miałam taki lęk, panicznie bałam się psów...Gdy miałam przejść obok pieska to skutecznie zataczałam koło by tylko się z nim nie spotkać, co więcej, jeśli jakiś szczekał uciekałam, co sił w nogach. Jak go zwyciężyłam? Zapisałam się do szkółki jeździeckiej! Jazda konna sprawiła, że nie dość, że nie bałam się zwierząt to w dodatku to sama miałam w domu pieska. Postąpiłam według zasady,, Skoro takich dużych zwierząt się nie boję to, czemu miałabym małych mniej groźnych psów?!,,
Po pierwsze, tłumacz dziecko i wspieraj, spraw by miało poczucie komfortu, zaufania i radości.
Znajdź źródło strachu, dowiedz się, czemu boi się zwierząt? Co jest tym spowodowane, daj powody, dla czego nie musi się niczego obawiać. Jeśli boi się psów, to daj mu pogłaskać malutkie szczeniaczki, może pomyśl o zapisaniu do szkółki jeździeckiej?;)
Zainteresuj dziecko zwierzątkami, pójdź z nim do ZOO, od małego przyzwyczaj do obcowania w ich otoczeniu. Nie pozwól oglądać mu bajki i filmy, w których złymi bohaterami są psy, koty itd.
Nie strasz dziecka zwierzętami, typu,, za rogiem jest groźny pies, lepiej tam nie chodź,,.
Pamiętaj, dziecko jak,, gąbka,, chłonie zachowania, dorosłych i otoczenia! Jak ty się będziesz zachowywał najprawdopodobniej i twoja pociecha!